3 mei 2017
As.

De sfeer op de pleintjes met z’n terrasjes is onmiskenbaar Frans. De kolossale gebouwen toch weer erg Duits. Deze stad met vierkante charme heet Metz. En dat is al zo lang voordat er sprake was van een Frankrijk, laat staat een Duitsland. Vandaag is het een uiterst aangename mengelmoes van cultuur en geschiedenis. Europa in Madurodam-formaat. Zondag stemmen de Fransen over Europa. Ligt Duitsland dus een stukje in Metz. Ligt heel Europa eigenlijk even in Frankrijk.
Sinds het ontstaan van Duitsland zoals we dat nu kennen vocht het drie oorlogen uit met de Fransen. Eigenlijk moet je die bij elkaar zien. De twee die als wereldoorlog de boeken in gingen begonnen eigenlijk in 1870. In dat jaar werd Metz door het Franse garnizoen pardoes uit handen gegeven. Het is nog steeds een Frans trauma. De Duitsers hadden van de Pruisen een superieure manier van organiseren geërfd, thans bekend als de Rijnland doctrine. Ouderwetse staten als die van de Fransen hadden geen schijn van kans. Maar in 1914 ging die vlieger niet op, die oorlog liep zoals bekend vast in de loopgraven. De rest van de wereld moest eraan te pas komen en de Duitse keizer moest door een coup naar Nederland verbannen. Metz [spreek uit: Mes] werd weer Frans.
Dat merk je dus als je de grote pleinen oversteekt en door de smalle straatjes loopt. Metz is een Frans-Duitse potpourri. En daar is eerlijk gezegd niks mis mee.

Kwam Metz in 1870 in Duitsland te liggen en in 1918 in Frankrijk, in 1945 lag de stad middenin Europa. Alsof het daarvoor was voorbestemd. De Frans-Duitse As die ons vrede bracht.
Hoe gaat dat zondag lopen? En binnenkort in Duitsland? Als er landelijke verkiezingen zijn, die beslissen over het lot van alle Eurpeanen?
Ergens klopt er iets niet. Met de gang van zaken dan. Niet met het idee Europa. dat zie je uiteindelijk aan Metz.